Je mag zeggen en schrijven wat ‘wij’ vinden. Doe je dat niet dan branden we je tot de grond toe af en rusten we niet totdat je zwijgt. En die ‘wij’ zijn de aanhangers van de woke-cultuur.
Iemand die dit momenteel aan den lijve ondervindt is de 41-jarige sociaal wetenschapper Laurens Buijs. Een integere en bekwame docent aan de Universiteit van Amsterdam (UvA). Hij houdt zich bezig met wetenschapsfilosofie en gendertheorie.
De eerste keer dat ik over Laurens las was in De Telegraaf van maandag 30 januari. Alleen de kop van het verhaal trof mij al: ‘Ik word zwartgemaakt’. En omdat ik altijd geïnteresseerd ben in mensen die om de een of andere reden de pispaal zijn, boeide het uitstekend geschreven artikel van Wierd Duk mij van a tot z. Ik wist het meteen: Laurens Buijs is iemand die mij enorm aanspreekt. En dan interesseert het mij vervolgens helemaal niks of iemand politiek rechts is of links. Maar met het lezen steeg ook mijn ergernis. Want hoe is het mogelijk dat iemand als grof vuil aan de weg wordt gezet voor een "afwijkende" mening? Hoe kan dit aan een universiteit?
Wat is het geval? Voor de UvA deed Laurens, zelf actief in de Amsterdamse homobeweging, onderzoek naar de homo-emancipatie. Zo kwam hij tot de conclusie dat Marokkaans-Nederlandse jongeren oververtegenwoordigd zijn als plegers van homofoob geweld in Amsterdam.
Ook over ‘non-binair’ zijn (vrouw noch man) heeft hij een uitgesproken mening: het heeft geen fundament in de biologie, psychologie of antropologie. Het is een lege hype.
Laurens vindt, als sympathisant van BIJ1, dat woke vaak wordt geassocieerd met politieke correctheid. Dat is onterecht, want het heeft ook veel goeds gebracht. Het heeft ons geleerd hoe normen werken, hoe aannames gegeneraliseerd worden en wat we kunnen doen om ons daarvan bewust te worden. Maar het diversiteitsdenken is nu zo fanatiek dat het zelf uitsluitend wordt. Dat is volgens Laurens de grote paradox.
Je snapt natuurlijk dat met dit soort conclusies de woke-storm losbarstte. Woke is nu eenmaal altijd heilig en dan zeggen dat die is doorgeslagen is vloeken in de kerk.
Je zou zeggen: het is toch verrijkend wanneer een zich progressief noemend politiek-linkse socioloog tot dit soort ontdekkingen komt? Niks hoor. Bij zijn eigen GroenLinks ging de vlag niet uit. Sterker nog: links liet hem compleet stikken. Hij was in shock. De enige politieke bijval die hij kreeg kwam tot zijn stomme verbazing van PVV en FVD, partijen waar hij het in veel opzichten mee oneens is.
Studenten en collega-docenten beschuldigen hem van ‘racisme’, ‘discriminatie’ en het creëren van een ‘onveilig’ studieklimaat. Laurens werd de indruk gegeven dat hij een slecht mens is. Maar waarom dan? Je zit toch op de universiteit om te leren, ook van andere meningen? Je maakt toch deel uit van een pluriforme samenleving? Je moet toch met van alles op de hoogte zijn en niet jouw eigen mening als maatstaf hanteren? Of redeneer ik, die geen universitaire opleiding heb genoten, nou te simpel? Blijkbaar wel, want een minderheid van agressieve en activistische (woke)studenten eist in een publieke verklaring het ontslag van docenten die zaken aan de orde stellen die zij niet willen horen, omdat het afwijkt van hun ideologische overtuigingen. Hier snap ik niks van. Zaken aan de orde stellen die je niet wilt horen. En dat wil dan een extreme minderheid aan de meerderheid opleggen? Laurens: "Dat kán niet in de wetenschap, die ideologisering druist lijnrecht in tegen de academische vrijheid."
Vijftien wetenschappers hebben in een open brief universiteiten en de minister van Onderwijs opgeroepen om krachtig afstand te nemen van cancelcampagnes van activistische studenten tegen docenten met onwelgevallige standpunten.
Inmiddels is de woke-storm overgegaan in een woke-orkaan. De UvA heeft Laurens eind april op non-actief gezet. En deze week kreeg hij via zijn advocaat te horen dat de UvA heeft besloten over te gaan tot de ontbinding van zijn contract. Maar Laurens blijft staande in de orkaan. Vecht ook via de sociale media keihard terug. Inmiddels heeft hij de UvA gedagvaard op grond van de Wet bescherming klokkenluiders. De universiteit heeft grote fouten gemaakt. De zitting is op maandag 22 mei.
Laat het even op je inwerken. Een docent die met hart en ziel op een universiteit bezig is, ziet zijn carrière verwoest . Wat een pijn, wat een verdriet. Het tekent het vergiftigde D66-klimaat waarin Nederland zich bevindt. Als de academische vrijheid niet meer gewaarborgd is, wat dan nog wel? We glijden steeds verder af richting een communistische heilsstaat waar iedereen met één mond de enige en allesbeslissende waarheid van de overheid dient te verkondigen. Wie dat niet doet wordt het zwijgen opgelegd of verdwijnt achter de tralies.
Ik heb Laurens aangegeven dat ik voor hem bid.
Met dank aan Laurens Buijs dat ik zijn foto mocht gebruiken
Reactie plaatsen
Reacties