Referendum voor een Nexit

Wybren van Haga van Belang van Nederland(BVNL) heeft hele goeie ideeën. Zo vindt hij dat er een referendum moet komen voor een (eventuele) Nexit. 

Wow, moet je je eens voorstellen: geen bemoeizucht meer van Brussel – want die is nu eenmaal de baas in ‘de provincie’ Nederland -, onze sterke gulden terug, ons eigen asielbeleid bepalen, de stikstofwet in de papiervernietiger, niet meer miljoenen storten in de bodemloze schuldenputten van Zuid-Europese landen, al dat geld dat nu naar Brussel gaat gewoon zelf besteden. Dan zijn we weer echt Nederland. Het is bijna te mooi om waar te zijn. Maar het kan.

Van Haga is naast politicus ondernemer pur sang, denkt groot en weet dat alles mogelijk is als je er in gelooft. 

Ons prachtige landje - met zweet, bloed en tranen opgebouwd - wordt nu geofferd op het altaar van Brussel. Vele duizenden ambtenaren, ver verwijderd van de praktijk, bedenken de meest idiote regelgeving, waardoor onze economie er inmiddels uiterst beroerd voorstaat, de boeren worden weggepest, de vissersvloot kan naar de schroothoop en de stroom asielzoekers blijft maar aanhouden.

Heeft Brussel trouwens al geëist dat Nederland de coronasteun aan het MKB volledig moet kwijtschelden om honderden, zo niet duizenden faillissementen te voorkomen? Natuurlijk niet. Het MKB moet immers verdwijnen.

Een Nexit is dan ook de enige weg uit de misère.

O, help, help! Maar we zijn toch afhankelijk van de EU? O ja, hoe zo? We hebben ons afhankelijk gemaakt, of laten maken door Brussel. In Den Haag is het ‘Brussel’ wat de klok luidt.

En kijk eens hoe het in het Verenigd Koninkrijk gaat na de Brexit. Lijden ze daar nu armoede? Staat de economie daar op instorten? Niks van dit alles. Natuurlijk moeten de Britten economisch afkicken.

Want dat is het hè, afkicken. Zoals je bijvoorbeeld jaren aan een bepaalde verslaving lijdt. Je voelt je er prima bij, je kan niet meer zonder. Totdat je de lichamelijke nadelen gaat ondervinden en je tot de conclusie komt: zo kan het niet langer, ik sloop m’n lichaam. Ik moet stoppen! En dan komt het afkickproces. Vaak lang en moeizaam. Maar als je die rotperiode hebt weten te doorstaan voel je je een heel ander mens. Je bent niet meer afhankelijk en je kan, eerst nog voorzichtig, weer op eigen benen staan. Je voelt je als herboren.

Nederland ligt nu aan het verslavende infuus van Europa. En daar moeten we vanaf. Stoppen ermee! Want ons land wordt gesloopt. Dan kan het afkickproces beginnen. Om uiteindelijk weer een gezond, stabiel en vrij land te worden. Met een sterke economie, dankzij onze gulden die er gelukkig nog steeds is. Met een rotsvast geloof in ons mooie Nederland dat dan weer helemaal van ons is.

Discriminatie van rechts

Maar. Komt dat referendum er ooit? Is het geen utopie? Hoezo? Als het bij onze overzeese buren lukte, kan het hier toch ook? De huidige regering zal er alles aan doen om het tegen te houden, want die bestaat uit een stelletje eurofielen van heb ik jou daar.

Ik denk eerlijk gezegd dat er na de Tweede Kamerverkiezingen in 2025 – hopelijk eerder - meer draagvlak voor zal zijn. En de uitslag van dat referendum? Ik ben er van overtuigd dat de meeste Nederlanders dan wel zo kots en kotsmisselijk zullen zijn van alles wat Europa dicteert, dat een meerderheid voor een Nexit zal zijn. In 2020 was 33% voor een Nexit.

Voor nu is er echter nog een tweede maar. Laat dit idee nou net komen van die gehate rechtse BVNL, nog steeds ‘groep Van Hage’ genoemd. Die zal natuurlijk bijval krijgen van FVD en PVV, al net zo ‘geliefd’. Ik weet nog dat het PVV-verkiezingsthema in 2012 luidde: ‘Hun Brussel, ons Nederland’. Dat vond ik een super thema. Jammer voor de partij van Wilders dat het verkiezingsresultaat toen dramatisch was.

Ja, als links rechts kan discrimineren zal men het zeker niet nalaten. Rechts is immers een gevaar voor de samenleving.

Dinsdag bekeek ik Ongehoord Nieuws. Daarin was o.a. te gast Tatjana Sormaz (BVNL), tot voor kort wethouder van de gemeente Voorne aan Zee. Zij kreeg te maken met grensoverschrijdend (fysiek) geweld van het college waar zij deel van uitmaakte en is tenslotte weggetreiterd als wethouder. Zo werkt dat helaas in de Nederlandse ‘democratie’. Ik wens haar veel sterkte.