Kerk laat Israël in de steek

Gepubliceerd op 5 oktober 2024 om 14:27

Allereerst wil ik alle Joodse landgenoten en Joodse mensen buiten Nederland een Shana Tova (Een Goed Nieuwjaar) toewensen. Moge de Eeuwige in het jaar 5785 geven dat Israël al zijn vijanden mag verslaan zodat er rust komt en de gijzelaars worden bevrijd.

 

Morgen is het Israëlzondag. Ooit ingesteld om op die zondag in de kerken stil te staan bij de bijzondere band met Israël en de Joden. Eigenlijk vreemd zo’n zondag, want iedere zondag zou in het teken moeten staan van onze onopgeefbare band met Israël als uitverkoren volk van God.

 

Maar goed, morgen dus de Israëlzondag. Helaas is dat een lege huls. In sommige kerken wordt er nog wel aandacht aan besteedt, maar in de meeste kerken niet. Het wordt hooguit nog genoemd.

Zelf hoorde ik een paar jaar geleden een predikant zeggen: “Vandaag is het Israëlzondag, maar dan gaat het niet over het land Israël, maar over de Joden.” Complete onzin. Israël als land hoort er helemaal bij.

 

Durven predikanten niet meer? Nee. Ze zien in gedachten hun gemeenteleden en denken: o, die leest Trouw, die de Volkskrant, die kijkt naar het NOS-journaal, dat is een RTL-kijker. O ja, en die… en m’n collega’s… Nee hoor, ik ga m’n vingers er niet aan branden. Want het ligt o zo gevoelig. O ja, wat ligt er dan zo gevoelig? Je bent als dominee verplicht om Israël centraal te stellen in je preek. Ga op de tenen van mensen staan, laat ze een keer auw roepen. Gaan ze misschien nadenken en komen ze erachter dat kranten, op uitzondering van De Telegraaf (kijk eens wat een voorpagina vandaag, die wereldse krant is een voorbeeld voor jullie), en televisie-journaals, op uitzondering van Uitzicht op Family7, barsten van de leugens. En dat jij als dominee daar de Waarheid tegenover kunt stellen. Het echte nieuws. Doe dat, dan voldoe je tenminste aan je roeping. Dat laatste doe je niet door te gaan staan rammelen over het milieu, de stikstof en de asielzoekers. Of te kermen over Gaza of Libanon. En dat Israël medeschuldig is aan deze ellende. Nee, dan verdraai je de feiten en laat je Israël stikken. Hamas en Hezbollah - ofwel Iran - zijn voor honderd procent de schuld van alles wat er nu in het Midden-Oosten plaatsvindt.

 

Dames en heren predikanten, denk er eens aan dat er nog zo’n 100 onschuldige burgers worden vastgehouden in de hel van Gaza. Ze worden slecht behandeld. Krijgen bijna niet te eten. Vrouwen worden misbruikt, geslagen. En niet te vergeten de enorme psychische druk waaronder zij verkeren. De doodsangsten die ze ervaren. De vreselijke gedachte: komen we ooit nog vrij? Ga daar eens aandacht aan besteden en intens voor bidden. Daar hebben deze mensen recht op! Maandag 7 oktober is het immers al een jaar geleden dat ze gegijzeld zijn.  

 

De kwestie van de gijzelaars houdt mij dagelijks bezig. Waar zijn Kfir Bibas en zijn broertje Ariel? Is Kfir echt verkocht aan een Arabische familie zoals onlangs werd gevreesd? En waar is hun mama? Leeft zij nog? En hun papa? En die andere gijzelaars? Worden ze allemaal in Gaza vastgehouden of misschien ergens anders?

 

In de kerkorde van de Protestantse Kerk Nederland staat: ‘Voor de Protestantse Kerk is de relatie met het volk Israël een essentieel onderdeel van de eigen identiteit’. Nou, die identiteit gooit men bij deze volledig te grabbel. De scriba van de Generale Synode van deze kerk, ds. R. de Reuver, weet zich in ieder geval niet verbonden met de staat Israël. Prachtig voorbeeld.

Ds. Arenda Haasnoot heeft mede namens een aantal van haar collega’s inmiddels een tweede brief gericht aan de synode van haar kerk. Daarin spreekt zij haar zorg en diepe teleurstelling uit over de houding van de kerk aangaande Israël. Een brief waar je u tegen zegt. Als belijdend lid van de PKN heb ook ik aangegeven volledig hierachter te staan. Ik hoop en bid dat het wat uitwerkt.

Voor alle duidelijkheid: het bovenstaande geldt niet voor alle kerken die behoren tot de PKN en andere denominaties. Hoewel het in de jaren dat ik koster was in Christelijke Gereformeerde Kerk in Leeuwarden niet veel beter was. Juist in evangelische kringen wordt veel aandacht aan Israël besteedt.

Zondag en maandag worden diverse herdenkingen gehouden. Uiteraard zal naast de gijzelaars ook worden gedacht aan de 1200 mensen die op 7 oktober als beesten zijn afgeslacht. En aan de vele militairen van Israël Defence Forces die zijn omgekomen. En natuurlijk ook aan al degenen die in rouw zijn gedompeld en aan hen die wachten op hun geliefden, waarvan het steeds onzekerder wordt of ze hen ooit nog in de armen kunnen sluiten.

Op de Dam in Amsterdam zal een grote Israëlische vlag worden uitgerold. En ja hoor, de pro-Palestijnse- schreeuwers zullen ook aanwezig zijn en natuurlijk niet alleen daar. De treinreizigers in de grote steden worden ook weer getrakteerd op sit-ins in de stations.

Eén persoon is inmiddels reeds herdacht. Op de Dam in Amsterdam werd het afgelopen weekend de door Israël gedode Hezbollah-leider Nasrallah ‘herdacht’: ‘Een groot martelaar, een leider, een held, een stoutmoedige, dappere, wijze, inzichtelijke en mooie man’ stond er op borden met zijn foto.  En dat, terwijl hij verantwoordelijk was voor het zaaien van dood en verderf.

 

In Saoedi-Arabië, een moslimland, zijn alle openbare uitingen van steun aan ‘Palestina’, Hezbollah en Hamas verboden: “Als u de wet overtreedt wordt u onmiddellijk gearresteerd.”

Kijk, dat is nog eens optreden. Respect daarvoor.

 

Laat dit even goed op je inwerken. Zover zijn wij in Nederland al weg. Het is toch om te huilen dat zo’n klootzak in het openbaar wordt geëerd. Maar ook om je kapot te schamen dat zoiets in Nederland kan, terwijl het in Saoedi-Arabië is verboden.

 

Voor iedereen morgen een goede Israëlzondag.

 

 

 

 

 

 

 

 


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.